غیر فعال کردن آنتی ویروس یکی از مباحث پر چالش و پر کاربرد در مدیریت امنیت سیستم های فردی و سازمانی است. با وجود اینکه حفاظت هم زمان از طرف Windows Defender Antivirus و فایروال ویندوز جزء اجزای اصلی امنیت سیستم عامل به شمار می رود، گاهی نیاز به موقت یا محدود کردن این حفاظت وجود دارد. این مقاله از مبنا تلکام به صورت جامع و با تکیه بر منابع معتبر، به تشریح روش ها، نکات ایمنی و گزینه های جایگزین می پردازد تا کاربران بتوانند با کمترین ریسک امنیتی، نیاز های عملی خود را بر طرف کنند. هدف ما ارائه راهنمایی کاربردی و دقیق است که هم کاربران خانگی و هم مدیران IT بتوانند تصمیم های آگاهانه ای بگیرند.
چرا ممکن است به غیر فعال کردن آنتی ویروس نیاز باشد؟
در یک محیط کاربری یا توسعه، ممکن است ملاحظات متعددی وجود داشته باشد که باعث تمایل به غیر فعال کردن آنتی ویروس می شود. به طور مثال، هنگام اجرای ابزار های تخصصی توسعه ای یا آزمایشی که از نظر امنیتی با آنتی ویروس در تعارض هستند، یا زمانی که نرم افزارها یی با الزامات خاص امنیتی وجود دارند که به دلیل سیاست های امنیتی نمی توانند به طور کامل با Defender سازگار شوند. در برخی مواقع، کاربران به دنبال اجرای برنامه های مزاحم یا بدون امتیاز برای ارزیابی عملکرد یا تست های کارایی هستند و خاموشی موقتی آنتی ویروس را ترجیح می دهند. با این حال، هر گونه خاموشی یا کاهش حفاظت می تواند خطرات امنیتی را افزایش دهد؛ بنابراین لازم است این کار تنها برای مدت محدود و با رعایت نکات ایمنی انجام شود و پس از پایان کار، حفاظت به وضعیت عادی باز گردد. برای این منظور می بایست از روش های رسمی و امن استفاده کرد و از هر گونه اقدام غیر رسمی یا دائمی پرهیز کرد.
در ویندوز 11، Windows Defender Antivirus به صورت پیش فرض بخشی از پیکربندی امنیتی سیستم است. این ابزار همراه با فایروال ویندوز کار می کند تا یک لایه دفاعی یکپارچه برای سیستم فراهم آورد. با وجود این، اگر به دلایلی بخواهید غیر فعال کردن آنتی ویروس را تجربه کنید، بهتر است بدانید که Windows در برخی شرایط قابلیت خاموشی دائمی یا طولانیمدت را محدود می کند و به جای آن روش های امن تری برای کاهش تداخل وجود دارد که به حفظ حفاظت نیز کمک می کند. در ادامه به بررسی گام به گام روش های مناسب و امن برای انجام این کار خواهیم پرداخت.
روش های اصلی برای غیر فعال کردن آنتی ویروس در ویندوز 11
در ادامه به بررسی روش های اصلی برای غیر فعال کردن آنتی ویروس در ویندوز ۱۱ می پردازیم.
غیر فعال سازی Real-time protection
امکان Real-time protection یا حفاظت زمان واقعی، یکی از ستون های اصلی دفاعی آنتی ویروس است. خاموش کردن موقتی این قابلیت به کاربران امکان می دهد تا برنامه های خاصی را بدون مداخله مکرر Defender اجرا کنند. با این حال، این کار ریسک کوتاه مدت را افزایش می دهد زیرا سیستم تا روشن شدن دوباره حفاظت، در برابر رفتار های مخرب حساس تر است.
- به منوی Start بروید و تنظیمات سیستم را باز کنید.
- به بخش Privacy & Security (حریم خصوصی و امنیت) وارد شوید و Windows Security را انتخاب کنید.
- Virus & threat protection را باز کنید و به Virus & threat protection settings بروید.
- Real-time protection را خاموش کنید. در برخی نسخه ها، لازم است Cloud-delivered protection و Automatic sample submission را نیز مدیریت کنید تا همگام سازی با سیاست های امنیتی حفظ شود.
پس از اجرای کار مد نظر، حتماً Real-time protection را دوباره فعال کنید تا سطح حفاظت به وضعیت عادی باز گردد. در محیط های شخصی، این کار به طور معمول برای مدت زمان کوتاهی انجام می شود، اما در محیط های سازمانی ممکن است با سیاست های مدیریت شده یا محدودیت های مدیریتی رو به رو شوید. رعایت استاندارد های سازنده و مستندات پشتیبانی شرکت سازنده در این مرحله ضروری است.
غیر فعال سازی Windows Defender Antivirus از طریق ابزار های مدیریتی
در محیط های سازمانی یا دستگاه هایی که مدیریت متمرکز دارند، مدیران فناوری اطلاعات ممکن است Defender Antivirus را از طریق ابزار های مدیریتی خاموش کنند تا برای محیط های آزمون یا توسعه، محیطی بدون مداخله آنتی ویروس فراهم شود. این دسته از اقدامات به طور معمول با مجوزهای مدیریتی انجام می شود و بهتر است با هماهنگی واحد IT انجام شود. از جمله روش های رایج می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- استفاده از تنظیمات Windows Security برای خاموش کردن Defender Antivirus به صورت موقتی در ماشین های آزمایشی.
- استفاده از Local Group Policy Editor برای اعمال محدودیت ها یا جلوگیری از اجرای Defender. این گزینه برای کاربرانی که دسترسی مدیریتی ندارند، به طور معمول در دسترس نیست.
- استفاده از پلتفرم های مدیریت دستگاه مانند Intune یا Microsoft Endpoint Manager برای کنترل پیکربندی Defender و اعمال سیاست های امنیتی.
غیر فعال سازی فایروال ویندوز
فایروال ویندوز نقش کلیدی در کنترل ترافیک ورودی و خروجی دارد و با Defender به شکل مکمل کار می کند. خاموشی کامل فایروال امنیت شبکه را به شدت کاهش می دهد. به منظور کاهش تداخل بدون از بین رفتن حفاظت، بهتر است به جای خاموشی کامل، از تنظیمات استثناها یا باز کردن پورت های خاص استفاده کنید. اما در برخی مواقع، به دلایل تستی یا سازگاری با ابزار های خاص، ممکن است نیاز به خاموشی موقت فایروال وجود داشته باشد. در این صورت انجام مراحل زیر پیشنهاد می شود:
- به کنترل پنل یا تنظیمات ویندوز بروید و Windows Defender Firewall را باز کنید.
- گزینه Turn Windows Defender Firewall on or off را برای هر پروفایل (خصوصی و عمومی) اعمال کنید و فایروال را خاموش کنید.
- در صورت نیاز، استثنا های امنیتی ایجاد کنید تا نرم افزار های خاص بدون دخالت فایروال کار کنند. این کار باید به سرعت انجام شود و پس از پایان کار دوباره فایروال فعال شود.
بهترین روش حفظ امنیت شبکه است تا با استفاده از استثناها و تنظیمات پروفایل های سفارشی، هم از محافظت شبکه استفاده شود و هم نیاز های موقتی کاربر برآورده شود. همچنین رعایت سیاست های امنیتی مناسب در محیط های سازمانی بسیار حیاتی است.
روش های جایگزین به جای خاموشی کامل آنتی ویروس
اگر هدف شما از غیر فعال کردن آنتی ویروس بهبود سازگاری با نرم افزار ها یا افزایش کارایی است، چند راهکار امن تر و کارآمد وجود دارد که می تواند به جلوگیری از خاموشی کامل کمک کند:
- استثناها (Exclusions): اضافه کردن پوشه ها، فایل ها یا فرایند های مشخص به فهرست استثناها تا آنتی ویروس به آن بخش ها نگاه امنیتی نداشته باشد. این کار برای توسعه دهندگان، ابزار های آموزشی یا نرم افزار های با تراکنش های حساس مفید است.
- استفاده از حالت Safe/Developer یا Gaming: برخی نسخه های Windows 11 امکان فعال سازی حالت های مخصوص توسعه دهنده یا بازی را فراهم می کنند که محدودیت های امنیتی را در طول اجرای برنامه های خاص کاهش می دهد حتی بدون خاموشی کامل حفاظت.
- رفع مشکلات سازگاری با بروزرسانی Defender: بررسی بروز رسانی ها و پیکر بندی های استاندارد می تواند گاهی مشکلات سازگاری را بر طرف کند بدون نیاز به خاموشی دائمی.
- استفاده از راه حل های امنیتی جایگزین با دقت: در صورت استفاده از آنتی ویروس ثالث، اطمینان حاصل کنید که با Defender سازگار است و تداخل یا تضاد در سیستم ایجاد نمی کند. در برخی موارد، ترکیب دو آنتی ویروس می تواند منجر به کارکرد ناصحیح شود.
هدف اصلی در این بخش، حفظ امنیت به همراه عملکرد اقتصادی تر و کارآمد تر سیستم است. استفاده از استثناها، تنظیمات کارآمد فایروال و بهره گیری از قابلیت های امنیتی دیگر، امکان انجام کار های حساس را فراهم می کند بدون اینکه کل حفاظت سیستم را از کار بیندازد.
نکات ایمنی و نکات عملی در زمان انجام تغییرات
در حین انجام تغییرات مربوط به غیر فعال کردن آنتی ویروس، رعایت یکسری نکات ایمنی می تواند به کاهش خطرات کمک کند:
- مدت زمان غیر فعال بودن را محدود کنید. هر چه زمان خاموشی بازه طولانی تری داشته باشد، احتمال نفوذ تهدید های مخرب بیشتر است. بنابراین کار های حساس را در کوتاه ترین بازه انجام دهید و به سرعت حفاظت را فعال سازید.
- استفاده از استثناها به جای خاموشی کامل، اضافه کردن فایل ها و پوشه های امن به استثناها، حفاظت کلی را حفظ می کند و از کارکرد نرمافزار ها پشتیبانی می کند.
- اجتناب از عملیات مشکوک یا باز کردن فایل های ناشناس در زمان خاموشی موقت، این کار می تواند به سرعت سیستم را در برابر بد افزار ها و حملات شبکه ای آسیب پذیر کند.
- تهیه نسخه پشتیبان از داده ها قبل از هر تغییری در تنظیمات امنیتی، پشتیبان گیری منظم از داده ها یکی از بهترین روش های کاهش مخاطرات است و در صورت بروز هر گونه مشکل، امکان بازیابی را فراهم می کند.
نقاط کلیدی برای امنیت هنگام انجام تغییرات
برای حفظ امنیت و کاهش ریسکهای مرتبط با غیر فعال کردن آنتی ویروس، نکات کلیدی زیر را همواره مد نظر داشته باشید:
- همیشه از منابع معتبر برای دانلود و نصب نرمافزارها استفاده کنید و از منابع ناشناس پرهیز کنید. نرمافزارهای بدافزار یا ناامن میتوانند در زمان خاموشی آنتی ویروس به دستگاه نفوذ کنند.
- پس از انجام کار، سیستم را به صورت کامل اسکن کنید تا هرگونه تهدید احتمالی شناسایی و حذف شود.
- از رمزهای قوی و مدیریتشده برای حساب کاربری استفاده کنید و فایروال را فعال نگه دارید تا حفاظت شبکه حفظ شود.
- برای آزمایشهای توسعهای، از محیطهای ایزوله مانند ماشینهای مجازی استفاده کنید تا خطرات مستقیم به سیستم اصلی کاهش یابد.
- در صورتی که دستگاه belonged to سازمان است، همواره با سیاستهای IT شرکت همسو باشید و هرگونه تغییر را با مجوز رسمی انجام دهید.
تفاوت ها و نکات تخصصی درباره Defender با سایر آنتی ویروس ها
درک این تفاوت ها به طور خاص برای تصمیم گیری های اجرایی مهم است. Windows Defender Antivirus به عنوان بخشی از Windows Security، به صورت یک پارچه با فایروال و سایر سرویس های امنیتی ویندوز کار می کند و معماری آن به گونه ای است که با سیستم عامل همگام است و به روز رسانی های امنیتی به طور مداوم دریافت می شود.
در مقابل، آنتی ویروس های شخص ثالث ممکن است از نظر کارکردی گزینه های اضافی یا ویژگیهای خاصی ارائه دهند، اما ممکن است با به روز رسانی های ویندوز یا سایر برنامه ها تداخل ایجاد کنند یا با سیاست های امنیتی سازمانی هم سو نباشند. در هر صورت، هنگام تصمیم گیری برای غیر فعال کردن آنتی ویروس یا جایگزین کردن Defender با یک راه حل دیگر، باید به تعادل بین حفاظت، سازگاری و کارایی توجه داشت. استفاده از استثناها، خاموشی موقت و تنظیمات امنیتی دقیق، به طور معمول بهترین گزینه برای حفظ امنیت و کارایی است.
جمع بندی
در پایان باید تاکید کرد که غیر فعال کردن آنتی ویروس در ویندوز 11 می تواند برای مدت کوتاهی و به طور موقتی مفید باشد، اما ریسک های امنیتی قابل توجهی به همراه دارد. بهترین رویه، استفاده از روش های امن و کنترل شده مانند خاموشی موقت Real-time protection، استفاده از استثناها برای فایل ها و پوشه های امن، یا بهره گیری از حالت های مخصوص توسعه دهنده و حالت بازی است تا هم حفظ امنیت سیستم و هم کاهش مشکلات سازگاری امکان پذیر باشد.
همچنین در محیط های سازمانی، همواره از سیاست های IT پیروی کنید و تغییرات را با ارائه درخواست های رسمی و مجوز های لازم انجام دهید. با این رویکرد، می توانید کارایی را بهبود دهید بدون اینکه امنیت داده ها و دستگاه خود را به خطر بیاندازید.
در انتها اگر در زمینه امنیت و روش های غیر فعال سازی بخش های امنیتی ویندوز ۱۱ برای شرایط خاص سوالی در ذهن دارید می توانید با کارشناسان و مشاوران مبناتلکام در ارتباط باشید. مشاوران ما در سریع ترین زمان ممکن پاسخ گوی سوالات شما خواهند بود.
ثبت دیدگاه