شاید شما هم اصطلاحات «مودم» و «روتر» را به جای هم به کار ببرید یا تصور کنید هر دو یک کار را انجام می‌دهد. اگرچه هر دوی این دستگاه‌ها برای اتصال ما به اینترنت ضروری هستند، اما وظایف کاملاً متفاوتی بر عهده دارند. مودم مانند پلی است که شما را به ارائه‌دهنده خدمات اینترنت (ISP) متصل می‌کند. در طرف دیگر، روتر قرار دارد که آن اتصال اینترنتی را می‌گیرد و بین تمام دستگاه‌های بی‌سیم و سیمی شما توزیع می‌کند. درک تفاوت مودم و روتر به شما کمک می‌کند تا شبکه خانگی یا اداری بهتری راه‌اندازی کنید. در این بررسی از سایت مبنا تلکام، به زبان ساده به این تفاوت‌ها می‌پردازیم.
مودم چیست؟
برای درک دقیق تفاوت مودم و روتر، ابتدا باید با خود مودم آشنا شویم. واژه «مودم» (Modem) مخفف Modulator-Demodulator (مدولاتور-دمودولاتور) است. این دستگاهی است که خانه یا محل کار شما را از راه یک اتصال فیزیکی (مانند خط تلفن، کابل کواکسیال یا فیبر نوری) به شرکت ارائه‌دهنده خدمات اینترنت متصل می‌کند. وظیفه اصلی مودم، «ترجمه» داده‌هاست. مودم سیگنال آنالوگ ورودی از طرف ISP را به سیگنال دیجیتال قابل فهم برای دستگاه‌های شما تبدیل می‌کند (و برعکس). اتصال به مودم از چند راه مختلف انجام‌پذیر است:
۱– اتصال Dial-up
این روش یکی از مهم‌ترین و البته قدیمی‌ترین انواع اتصالات مودم محسوب می‌شود. در این شیوه، از خط تلفن برای وصل شدن به شرکت ارائه‌دهنده اینترنت استفاده می‌شد. اگرچه بیشتر مودم‌ها و شرکت‌های خدماتی حالا از اتصالات پهن‌باند (Broadband) به جای دایال‌آپ بهره می‌برند، اما این نوع اتصال، نقطه شروع فراگیر شدن اینترنت خانگی بود.
۲– اتصال DSL
این نوع اتصال معمولاً سرعت بسیار بالاتری نسبت به مدل قبلی ارائه می‌دهد و همچنان از زیرساخت خط تلفن برای اتصال به شرکت ارائه‌دهنده استفاده می‌کند. حتماً تا به حال اصطلاحات آشنای ADSL و VDSL به گوشتان خورده است؛ شرکت‌هایی هستند که این خدمات را در دسترس قرار می‌دهają. مودم‌های ADSL و VDSL در خصوص حداکثر سرعت دانلود و آپلود و برخی فاکتورهای فنی دیگر با هم تفاوت‌هایی دارند.
۳– اتصال Fiber (فیبر نوری)
در صورتی که شرکت ارائه‌دهنده اینترنت شما، سرویس فیبر نوری (FTTH) را ارائه دهد، باید مودمی تهیه کنید که با آن فناوری سازگار باشد (که به آن ONT هم گفته می‌شود). این سرویس سرعت فوق‌العاده‌ای دارد و با آن می‌توان سرعت‌هایی تا چند صد مگابیت بر ثانیه و حتی بیشتر را تجربه کرد. البته این نوع اتصال هنوز در همه مناطق به طور کامل فراگیر نشده است.
پس به طور کلی متوجه شدیم که مودم وظیفه اتصال مستقیم دستگاه شما به اینترنت جهانی را دارد. مودم سیگنال‌های لازم را از ارائه‌دهنده خدمات دریافت کرده و آن را به شیوه‌ای قابل فهم برای دستگاه‌های شبکه تبدیل می‌کند. هر مودم یک آدرس IP عمومی مشخص دریافت می‌کند که شناسه شما در فضای وب خواهد بود.
روتر چیست؟
روتر یکی از مهم‌ترین دستگاه‌ها برای قرارگیری میان مودم و دستگاه‌های نهایی شما (مانند گوشی، لپ‌تاپ، تبلت، کنسول بازی و هر محصول نیازمند اینترنت) است. روتر باعث در دسترس قرار گرفتن اینترنتِ مودم برای محصولات دیگر می‌شود. در واقع، یک مودم می‌تواند بدون روتر کار کند (اما فقط برای یک دستگاه و معمولاً با کابل)، اما روتر بدون مودم عملاً کارایی خاصی ندارد. این مهم‌ترین تفاوت مودم و روتر است.
روترها در دو مدل اصلی دو بانده و سه بانده عرضه می‌شوند که تهیه آن‌ها از مبنا تلکام فرایند دشواری نیست. روترهای دو بانده به صورت همزمان داده‌ها را با دو فرکانس ۲.۴ و ۵.۰ گیگاهرتز ارسال و دریافت می‌کنند. روترهای سه بانده، داده‌ها را با یک فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز و دو باند مجزای ۵.۰ گیگاهرتز ارسال می‌کنند تا ترافیک شبکه را بهتر مدیریت کنند. در روترهای نسل جدید، معمولاً قابلیت‌هایی نظیر پورت USB هم وجود دارد که برای اتصال پرینتر یا حافظه جانبی به شبکه به کار می‌روند.
وظایف روتر را به صورت خلاصه در ادامه می‌خوانید:
- روتر به عنوان رابط بین مودم و دستگاه‌های شما، از راه وای‌فای (Wi-Fi) یا کابل، اینترنت را به گوشی یا لپ‌تاپ می‌رساند.
- روتر یک شبکه محلی (LAN) کوچک و خصوصی به وجود می‌آورد تا دستگاه‌های موجود در اطراف بتوانند با هم ارتباط برقرار کنند و با داشتن رمز عبور، از اینترنت مودم بهره ببرند.
- همان‌طور که گفته شد، روتر بدون مودم هیچ کارایی خاصی ندارد. اگر اینترنتی از مودم به روتر نرسد، چیزی برای انتقال به دستگاه‌های گوناگون وجود نخواهد داشت.
مودم-روتر به چه معناست؟
در ادامه توضیح تفاوت مودم و روتر، به اصطلاح رایج «مودم-روتر» (Modem-Router) می‌رسیم. سال‌ها قبل که فناوری وای‌فای به شکل امروزی معنایی نداشت و هر خانه شاید فقط یک کامپیوتر شخصی داشت، تلاش زیادی برای اتصال همان یک سیستم به اینترنت انجام می‌شد. مودم نقش اتصال آن کامپیوتر به شبکه اینترنت را داشت و پلی ارتباطی میان ارائه‌دهنده خدمات و خود سیستم بود.
با پیشرفت فناوری و فراگیر شدن دستگاه‌های همراه، به وای‌فای نیاز پیدا شد تا دستگاه‌های متفاوت بتوانند همزمان به یک مودم در خانه یا محل کار متصل شوند. دقیقاً همین‌جا بود که وجود دستگاهی مانند روتر ضروری شد. روتر در آن زمان به مودم وصل می‌شد و اینترنت دریافتی را میان دستگاه‌های مختلف پخش می‌کرد. این به کاربران کمک کرد تا گوشی، لپ‌تاپ، تبلت و کنسول بازی خود را همزمان به یک اینترنت متصل کنند.
به بیان دیگر، آنتن‌هایی که امروزه روی مودم خود می‌بینید، در واقع همان بخش «روتر» دستگاه هستند و وظیفه دارند سیگنال‌های بی‌سیم (Wi-Fi) را به فاصله دورتری ارسال کنند. این به شما کمک می‌کند دستگاه خود را در هر نقطه از خانه به اینترنت وصل کنید. مودم‌های قدیمی فاقد این قابلیت بودند و آنتنی روی آن‌ها دیده نمی‌شد. در نتیجه اینترنت بی‌سیم در اختیار کاربران قرار نمی‌گرفت و آن‌ها ناچار بودند سیستم خود را مستقیماً با سیم LAN به مودم وصل کنند.
این توضیحات یعنی مودم و روتر با گذشت زمان در بسیاری از مدل‌ها به یک دستگاه واحد تبدیل شده‌اند و شما با خرید یک مودم (مجهز به وای‌فای)، در واقع با یک تیر دو نشان می‌زنید. چنین دستگاه‌هایی به نام «مودم-روتر» یا دستگاه ترکیبی (Combo) معروف هستند.
بررسی کامل تفاوت مودم و روتر
اگرچه دستگاه‌های ترکیبی بسیار رایج هستند، اما درک تفاوت‌های فنی مودم و روتر مجزا به شما کمک می‌کند.
تفاوت مودم و روتر از نظر نیاز به تعویض
بسیاری از متخصصان شبکه توصیه می‌کنند در صورت امکان، به خصوص برای مصارف حرفه‌ای، از مودم و روتر جداگانه استفاده کنید. مودم‌ها معمولاً فناوری باثبات‌تری دارند و تا زمانی که ISP شما فناوری اتصال را تغییر ندهد، دوام بیشتری خواهند داشت. در مقابل، فناوری روترها (مخصوصاً وای‌فای) سریع‌تر پیشرفت می‌کند. روترها ممکن است در بازه زمانی کوتاه‌تری نسبت به مودم‌ها به تعویض یا ارتقا نیاز پیدا کنند. برای مثال، استاندارد جدید وای‌فای معرفی می‌شود یا نیاز به اتصال دستگاه‌های بیشتری دارید و باید روتر بهتری تهیه کنید.
تفاوت در پورت‌های مودم و روتر
از دیگر تفاوت‌های واضح میان این دو، تعداد پورت‌های آن‌هاست. یک مودمِ تنها (Standalone) معمولاً فقط یک پورت خروجی اترنت (LAN) دارد که برای اتصال به روتر یا یک کامپیوتر استفاده می‌شود. در مقابل، یک روترِ تنها (Standalone) معمولاً یک پورت ورودی WAN (برای دریافت اینترنت از مودم) و چندین پورت خروجی LAN (معمولاً ۴ پورت) برای اتصال دستگاه‌های سیمی مانند کامپیوتر، تلویزیون هوشمند و کنسول بازی دارد.
انواع دستگاه روتر
روترها به عنوان یکی از اجزای مهم در شبکه‌های کامپیوتری، به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: روترهای سیمی و روترهای بی‌سیم. هر یک از این انواع، ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند که در انتخاب مناسب‌ترین گزینه برای کاربران تأثیرگذار است.
روترهای بی‌سیم، با اتصال به مودم از طریق کابل اترنت، داده‌ها را به صورت امواج رادیویی (وای‌فای) منتقل می‌کنند. این نوع روترها به دلیل عدم نیاز به کابل‌کشی، به کاربران اجازه می‌دهند که به راحتی به اینترنت متصل شوند. آن‌ها دستگاه‌های مختلفی مانند لپ‌تاپ، تلفن همراه و تبلت را به شبکه متصل می‌کنند. با استفاده از آنتن‌های موجود در این روترها، سیگنال‌ها به صورت بی‌سیم در محیط پخش می‌شوند و به ایجاد شبکه‌های محلی بی‌سیم (WLAN) کمک می‌کنند.
از سوی دیگر، روترهای سیمی با استفاده از کابل‌های اترنت به مودم متصل می‌شوند و برای ارتباط بین دستگاه‌ها نیز از کابل‌های اضافی بهره می‌برند. این نوع روترها معمولاً اتصال پایدارتری را ارائه می‌دهند. به دلیل استفاده از کابل، از نظر امنیتی نیز در سطح بالاتری قرار دارند. در محیط‌هایی که نیاز به سرعت بالا و تأخیر کم در انتقال داده‌ها وجود دارد (مانند دفاتر کاری یا برای گیمرهای حرفه‌ای)، روترهای سیمی گزینه مطمئن‌تری به شمار می‌روند.
جمع‌بندی
عده زیادی در مورد تفاوت مودم و روتر کنجکاو هستند و می‌خواهند محصول درستی را برای نیازهای خود تهیه کنند. در این مطلب به مهم‌ترین تفاوت‌های میان این دو دستگاه اشاره کردیم. همان‌طور که دیدیم، اغلب دستگاه‌های موجود در بازار امروز به صورت «مودم-روتر» هستند؛ یعنی ترکیبی از هر دو دستگاه را درون یک بدنه ارائه می‌دهند و کار را برای کاربران خانگی آسان کرده‌اند.
امیدواریم که پاسخ سوالات خود را در این بررسی دریافت کرده باشید. ما در مبناتلکام به ارائه اطلاعات دقیق و شفاف باور داریم تا شما بتوانید بهترین تجربه را از خدمات شبکه خود داشته باشید. اگر همچنان چیزی برایتان مبهم مانده است، خوشحال می‌شویم سوال خود را در بخش نظرات برایمان بنویسید.
ثبت دیدگاه